گیسو
جمعه, ۲۷ فروردين ۱۴۰۰، ۰۶:۰۳ ب.ظ
چندبار گره گیسو گشادیم زیر سقف آسمان و
طلب کردیم بخشش ادامه این مسیر بی آفتاب را...
زمان به همان اندازه که می تازد بی افسار
کند میگذرد
رنجبار...
شعرها رنگ می بازند
نثرها را رخوت خواب عصر زمینگیر کرده
یکبار دیگر طره می گشاییم...
که ما گیسو بلند کردیم به امید آمدن قدومت
نه برای برانگیختن رشک در دل هوس های ناگاه...
این عذاب ممتد زندگی در دل عاداتِ هیچ.
بلا بستان و نعمت بباران
وقت تر شدن موج گیسوها
به سرشک دیدار کی خواهد رسید؟!....
.
.
.
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب های جدایی
_______________________________________________________________
چهارشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۰
بسیار بسیار زیبا