عیدتون مبارک!

.
 یک مسئله هم مسئله‌ی داخلی ما است که مسئله‌ی مذاکرات هسته‌ای است.

چند نکته را در زمینه‌ی این مسئله لازم است عرض کنم. نکته‌ی اوّل تشکّر از دست‌اندرکاران این مذاکرات طولانی و نفس‌گیر است، رئیس جمهور محترم و بالخصوص هیئت مذاکره‌کننده که حقیقتاً زحمت کشیدند و تلاش کردند؛ چه این متنی که تهیّه شده است، در مجاری قانونی پیش‌بینی‌شده‌ی خود تصویب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است؛ این را به خود آن برادران هم از نزدیک عرض کردیم. البتّه برای تصویب این متن، یک مسیر قانونیِ پیش‌بینی‌شده‌ای وجود دارد که باید این مسیر را طی کند و خواهد کرد؛ ان‌شاءالله. انتظار ما این است که دست‌اندرکاران، با دقّت مصالح را -مصالح کشور را، مصالح ملّی را- در نظر بگیرند و آنچه را تحویل ملّت خواهند داد، بتوانند با گردن افراشته، در مقابل خدای متعال هم ارائه بدهند.

 نکته‌ی بعدی این است که چه این متن تصویب بشود و چه نشود، به حول و قوّه‌ی الهی، اجازه‌ی هیچ‌گونه سوءاستفاده‌ای از آن داده نخواهد شد؛ اجازه‌ی خدشه‌ی در اصول اساسی نظام اسلامی به کسی داده نخواهد شد؛ قابلیّتهای دفاعی و حریم امنیّت کشور، به فضل الهی حفظ خواهد شد، اگرچه میدانیم دشمنان بر روی این نقطه‌ی بخصوص، تکیه‌ی زیادی دارند. جمهوری اسلامی، در زمینه‌ی حفظ قابلیّتهای دفاعی و امنیّتی خود -آن‌هم در این فضای تهدیدی که دشمنان برایش به‌وجود می‌آورند- هرگز تسلیم زیاده‌خواهی دشمن نخواهد شد.

 نکته‌ی بعدی این است که چه این متن تصویب بشود و چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید: از ملّت مظلوم فلسطین، از ملّت مظلوم یمن، از ملّت و دولت سوریه، از ملّت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین؛ [اینها] همواره مورد حمایت ما خواهند بود..

دلگزمی عیدانه ای بود.

نون مثل نقض عهد،

راه نقض عهد مثل:

اینجا لطفا"

هر یک از اعضای 1+5 می‌تواند مدعی نقض تعهدات از سوی ایران شود، این ادعا به کمیته حل اختلاف ارجاع می‌شود و در صورت حل نشدن موضوع طی 30 روز، تحریم‌ها به صورت خودکار بازمی‌گردد.

ینی اگه هر کدوم از این کشورا تشخیص بدن که ایران از شرایط عهدنامه عدول کرده و ایرانم ظرف 30 روز نتونه ثابت کنه که عدول نکرده، تحریما برمیگردن.

خاکبرسری در این حد که اصلا" لازم نیست اونا مدرک ارائه بدن که ایران از تعهدات پاشو اونطرف گذاشته و فقط تشخیصشون کافیه..اما ایران در صورت ثابت نکردن و مدرک نشون ندادن..ای خدااااااا

_{اینا فقط استنباطات یک آدمه از همه جا بیخبره و هیچگونه ارزش حقوقی نداره}

_{و ممکنه همش غلط باشه. پس خودتونو ناراحت نکنید.}

قند نمیرسه به مغزم..

بالاخره بازدید از مراکز نظامی داریم یا نداریم؟!

این چیه پس؟!

داشتم اخبارو نگاه میکردم، یه آقاهه در کنفرانس خبری از وندی شرمن پرسید بعد از 10 سال که زمان توافقات به پایان میرسه چه اتفاقی

می افته؟!

واسه منم سوال پیش اومد، بعد از 10 سال چه اتفاقی می افته؟

چرا ما نباید صادرات نظامی داشته باشیم؟؟

بعد از ده سالی که ما صنعت هسته ای رو به حالت رکود درآوردیم و هیچگونه توسعه برنامه ی موشکی نداشتیم چه اتفاقی می افته؟!

اصلا" چرا برای اونا برنامه ی موشکی ما مهمه؟!

اصلا" چرا در توافق هیچگونه تعلیق برنامه ی موشکی آمریکا نداریم؟؟؟

واقعن مهمه؟!

بعد از ده سال قراره چه اتفاقی بیفته؟

میدونی اینا منو یاد چی میندازه؟! یاد اینکه:

یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیشکی نبود. تووی یه دهکده ای بین خان بالا و خان پایین دعوا شد. تا اینکه آذوقه ی غذایی شون تموم شد و نتونستن به دعوا ادامه بدن. اومدن پای یه کاغذو امضا کردن، تووی کاغذ نوشته شده بود خان بالا تا یکسال هیچی نکاره و درو نکنه به جاش در طول این یه سال خان پایین از پنیر و کره ی ده شون که خیلی معروف بودن بهشون بفروشه...بعد از یکسال موعد دعوا که رسید..

...

یکجایی توو اخبار ساعت 14

 امروز گفتن: محدودیت های تحریمی برداشته شده ، و اگه کسی (یعنی کشوری) این قاعده رو رعایت نکرد ایران میتونه شکایت کنه و بعد به اون شکایت رسیدگی میشه و اگه درست بود به کشوری که قانون رو رعایت نکرده باشه میگن که لطفا" قانون رو رعایت کن!! حالا ببینید طرف حساب ایران چندتا کشور هستن که هر کدوم ممکنه در این زمینه ایران رو به چالش بکشونن، در زمینه ی عدم رعایت لغو تحریم ها... و هر بار ایران باید با یه تیم مذاکره کننده بیاد و بره و دادگاه و دادگاه کشی. بیاید امیدوار باشیم این کشورهای روبه رو اینقدر با خدا باشن که از این کارها نکنن!!!!

در مقابل...هر کدوم از کشورهای 5+1 که احساس کنن جایی از ایران خطرناکه و فعالیت هسته ای تووش انجام میشه رو میتونن بیان بگردن یا چه میدونم میتونن توافقات خود رو از حالت توقف به اجرا در بیارن و ...

هعععععی روزگار...بنده نه متن توافقنامه رو خوندم و نه زبان پولتیکم اونقدر قوی هست که ازش سر دربیارم. همین جسته گریخته هایی که خبرنگارا دارن میگن کلی سوراخ سنبه تووش داره باز میشه وای به توافق و متن اصلش!

بیاید آرزو کنیم آژانس و 5+1 دستشویی های عمومی رو مشکوک تشخیص ندن.

هر چی دارم فکر میکنم که مزیت های این توافق جدید با توافق قبلی چیه و اصن چه فرقی داره؛ متوجه نمیشم. انگار که فقط متن و مفاد رو پیچیده تر نوشتن تا در زمان این 24 روز کسی نتونه ازش سر دربیاره

یا چمدونم مثلا" بازرسی نظامی رو گفتن که؛ اگر "تشخیص دادن" بازرسی بشه و ...و یک نیس بگه فرق اینا چیسته؟!!! و

فوقع ما وقع.

_{اینا فقط استنباطات یک آدمه از همه جا بیخبره و هیچگونه ارزش حقوقی نداره}

_{و ممکنه همش غلط باشه. پس خودتونو ناراحت نکنید.}

امم! لطفا" یه لحظه..

.

طبق فرمایشات سید و آقای ما، سایه ی سر ما امام خامنه ای مد ظله العالی

، به سرانجام رسیدن این مذاکرات، گام مهمی است، با این حال لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیش‌بینی شده قرار گیرد.

3 نکته در همین یک خط وجود دارد:

اول به سرانجام رسیدن، یعنی همچنان امکان به سرانجام نرسیدن وجود دارد.

دوم: ملاحظه ی با دقت، متن تهییه شده!

و نهایتا" قرار گرفتن آن در مسیر قانونی

خیلی خوب است که ما متانت خود را حفظ کنیم. و به جای جشن گرفتن یا بهتر بگویم ؛ رقصیدن در خیابان به کاری که آقایمان گفته بپردازیم.

اینجا

جهانم

 

دوست دارم بنشینم و پاهایم را بغل کنم . دوست دارم بنشینم و پاهایم را بغل کنم و فکر کنم. دوست دارم بنشینم و پاهایم را بغل کنم و فکر کنم و به آن دورها نگاه کنم. دوست دارم بنشینم بر لب بلندترین صخره و پاهایم را بغل کنم و به آن دورها نگاه کنم و فکر کنم. زیر پایم یک دره است تا ابد و سرشار از مه و قطرات ریز آب و در افق خورشید میان نورهای طلایی و صورتی متوقف شده .

دلم برایت تنگ شده

 

مرا یادت هست حسینیه ی حاج همت؟!

در دل تاریکی شب و سحر ها، چه حرف ها که به هم نگفتیم. مرا یادت هست؟!

در سرمای استخوان سوز با چندتا چادر نماز، مرا یادت هست؟!

وضو در آب بارانی که در حوض جمع شده بود، مرا یادت هست حسینیه ی حاج همت؟!

مرا دریاب ای جایگاه شهدا...

ارتفاعات حمران، مرا دریابید.. مرا دریابید...

 

ای که مرا خوانده ای ؛ راه نشانم بده..

هر دم عمر به یاد روی تو، دور از تو دست و پا میزنم. انگار نکن که من بنده ای از بندگانت هستم. مرا در نظر نیاور، میسوزم و آبی نمیابم. آه ندانستن. دانستن چیست؟!

مرا میان موج های دریا رها کرده ای که چه بیابم. چرا مسیر را نشانم نمیدهی؟ چرا باید خودم قطب نما شوم؟! هیچ به تن رنجور من رحمت آید؟!

بر نازکی استخوانهایم، بر نحیف بودن جثه ام، بر بریدنی بودن گلویم...

بر گمراهی ام..

بر بی ارادگی ام..

بر ناتوانی و رقت انگیز بودن در مناجاتم نظر میکنی..؟!

بر اینکه به هر وزش باد به سویی متمایل میشوم؟

آیا مرا به بندگانت واگذار کرده ای؟

من بنده ی آنانم یا بنده ی تو؟؟!

آیا مرا در شمار به حساب نیاورده شدگان قرار داده ای..

آیا مرا لایق امر ولایت ندانسته ای..

به کدامین صفت از صفات عالی ات مرا اینچنین واگذارده ای...

عزیزٌ علیَ..

به یاری تو محتاجم

وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا

رفتنت..آه

از نبود تو دائم درد میکشم

برگ های بهاری را سرخ و زرد میکشم

با رفتن تو؛ نفس، هوا.. رفت

هر دم عمر آه های سرد میکشم

***

رفتنت ..آه، حدیث بی خوابی است

قصه ی گنجشک و شبی مهتابی است

صورت توست در زمینه ی مهتاب

و بال زدن گنجشک از سر بیتابی است

***

هر شب تار به سویت پر میزنم پر

عاجزانه بر هوایت در میزنم در

نه! این حوالی هیچکس پیدا نیست

من به نفرین زمین سر میزنم سر

***

فکرهایم خیالی خام و دلتنگ است

نقش یادت بر دلم عناب رنگ است

بوی دود و خاکسترت از یادها رفت

هر که از رفتنت نگریست، دلسنگ است

***

_{به یاد یک دوست، که دیگر نیست..}

یعنی بدون هیچ شکی قافیه درد است

.نام: طیبه

شهرت: واعظی

□

فردای خود را مشت کردی و جلو رفتی

گفتند که توی شلوغی ها نرو، رفتی

مامور بازاری شده برگرد، لو رفتی

(( اسناد را بگذار زیر رختخوابی که...

شاید بیافتد آب ها از آسیابی که...))

 

بی وقفه مثل بچه ی آدم کتک خوردی

اندازه ی آن ها که در رفتند، چک خوردی

چینی تنهایی من خیلی ترک خوردی

((اینجای قصه رویکرد شعر نیمایی ست

آغوش سرد طیبه صد سال تنهایی ست))

 

هی چادرت افتاد، اشکت را در آوردند

هی نذر کردی که مبادا باز برگردند

هی-هات وقتی گونه هایت را اتو کردند

((آب دهان و خون لخته روی آجر ها

فریاد های ناخن تو لای انبر ها))

 

تیم تفحص در نیاورده سر از کارت

از چوب خط های شکسته روی دیوارت

بنیاد های بی خیال حفظ آثارت

((این روزها با خواهش و منت تکان خوردند

بیلبورد های شهر با عکس تو نان خوردند))

 

ما آخرین بیراهه ی این شهر بن بستیم

یک مشت امضای اضافه توی پیوستیم

ما انقلابی های نسل سومی هستیم

((نسلی که سلاخند و از صلابه می ترسند

سهراب ها از شیشه ی نوشابه می ترسند))

 

از آرمان های تو تنها چند خط مانده

با چند تا خطی که روی صورتت مانده

از تو فقط یک پوستر بی کیفیت مانده

((من تازه میفهمم چرا تاریخ نامرد است

یعنی بدون هیچ شکی قافیه درد است))

 □

یعنی بدون هیچ شکی طیبه مرد است...

شعری دیگر از مرتضی عابدپور لنگرودی

طیبه واعظی