جریان شناسی جریان شناسان انقلاب 3

.نظر شهید مطهری من باب عوامل انحطاط جامعه را دانستیم. پس لطفا" مطرح نکنید که رقص هنر است، این مسائل عادی شده و روابط جنسی باید آزاد بشود و هر طور که دلمان خواست عمل کنیم که بدجوری کلاهمان توی هم میرود در فضایی که صفحات مجازی عمومی جزئیات خصوصی ترین لحظات زندگی برخی را نشان میدهند، لایو های روابط جنسی با افتخار دست به دست میشود قطعا" باید نگران بود که عاقبت این نمایش ها به کجا خواهد انجامید. اما برویم سراغ تحلیل مسئله :

1- در موضوع این خانم چیزی که مطرح است اصل جرم و اشاعه فحشای ایشان نیست . بلکه ایراد اولویت بندی در نمایش نحوه رسیدگی به جرم هاست. همان چیزی که رهبر پیش تر در مسئله کولبران فرمودند و خلاصه اش این بود که عزیزان جلو قاچاق سیستماتیک را بگیرید . خربزه را وانهید و فکر نان باشید. یقین این توصیه بدین معناست که دزد کلان را فروافکنید! اما نه به این معناست که دزد خورد خانه همسایه را بگذارید کار خودش را بکند. اینجاست که مغلطه اندکی لای پر زخم نمک خورده آزارمان میدهد. روشن ترش کنم؛ بیایید و فرض کنید که دزدی سرویس جواهرات خانم خانه را برداشته و آقای خانه عرض شکایتش را کلانتری محل گسیل داشته است. افسر وقت نگاهی به عریضه می اندازد و بادی به غبغب که ما تنها گردن کلفت هایش را میگیریم و این خرده پاها فعلا" در اولویت دوم قرار دارند. خنده تان نمیگیرد؟! فلذا رسیدگی به جرایم اولویت زمانی ندارد، بلکه بحث اهمیت برخورد است نه مرحله برخورد. رسیدگی به فساد کلان در اولویت اهمیت است.




2-یک ماه پیش این خانم رقاص دستگیر شده است و اکنون نمایش ناشیانه مکالمات ایشان پخش میشود. آن بحث اهمیت اینجا نمود دارد که چرا در میان فساد فرهنگی و اقتصادی کلان چنین روایتی باید در اولویت درجه یک نمایش قرار گیرد؟! نه اینکه بگویم رقص هنر است و حلال و طیب!که آن خود ورطه ی دیگری است از هزارتوی مشکلات جوامع در تبیین ارزش و ضد ارزش ها.



3- سبکسرانه بخواهم به این مسئله نگاه کنم باید بگویم کارگردان احمقی کج سلیقگی نموده. اما به حکم تجربه چنین امری را کج سلیقگی نمیدانم. تجربه ایی از چندین سال دولت دهن کجان! آن عزیزان بزرگوار که هر گاه فضاحتی به جای گذاشتند با اتفاقی مسخره و شیپوری اندیشه ها را منحرف کردند. همین چند وقت پیش بود که تلگرام را ترند خبرگزاریها نموده و افتضاحات دولتی را شلوارک پوشاندند و اکنون با بروز موج دوم مصائب اقتصادی پرده های دیگری رو کرده اند. پرده هایی چون توهین به امام شیعیان برای اشتغال قشر مذهبی به مسائل غیر و علنی کردن مصاحبات مائده برای اشتغال فکری قشر غیرمذهبی جامعه. و این میان باز هم بازی خورده میدان، ما مردمیم و صحنه گردان دولت فخیمه ایی که یه مشکلات ملت دهنکجی مینماید. حقا که عمق تدبیر این دولت ابواب زمین و آسمان را درنوردیده. تامام!.