با هیچکس..

بگذار بر روی زمین بی تابی ات را
شبها کم آورده تو و بی خوابی  ات را
درکوچه باغ ِ شعر دنبال چه هستی ...!؟
پاییز با خود می برد شادابی ات را
جولان نده با اشک هایت نیمه شب ها  
از دیگران پنهان نکن کمیابی ات را
قلبت اگر آتش گرفته بار دیگر ...
با هیچ کس قسمت نکن بی تابی ات را
عمری به این منوال رد شد بدتر از بد...
تنها گذر کن کوچه ی مهتابی ات را ...
فردا سپیده با نگاهش می نوازد ...
درچشم هایت آسمانِ آبی ات را