مادر
السلام علیک یا ممتحنه امتحنک الله الذی خلقک قبل ان یخلقک
عاشق این عبارتم و با شنیدنش آرامش میگیرم...
امام باقر(ع) فرمودند: « إِذَا صِرْتَ إِلَى قَبْرِ جَدَّتِکَ فَاطِمَةَ ع فَقُلْ یَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَةً ... ــــ چون به قبر جدّه ات فاطمه (ع) رسیدی بگو: ای امتحان شده ای که امتحان نموده است تو را خدایی که خلق کرد تو را قبل از اینکه خلق کند تو را ؛ پس تو را صابر یافت برای آنچه که امتحانت نمود » (تهذیبالأحکام،ج6،ص9،باب 3)
« خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ »
یعنی
خداوند متعال قبل از آنکه به تو خلقت مادّی دهد تو را به خلقت نوری خلق
نمود. دیگر مردمان اوّلین تمایزی که یافتند و وجود شخصی پیدا کردند ، بعد
از خلقت آدم (ع) بود که وجود ذرّی آنها در صلب آدم (ع) خلق گردید و از آن
هنگام تا رسیدن به صلب پدر خودشان و انتقال به رحم مادر خودشان ، همواره در
سیر بودند ؛ و فرد مذکوری نبودند. امّا برخی از انسانها مثل اهل بیت و
انبیاء (ع) حتّی در عالم ملکوت و جبروت و فوق آن نیز وجود متمایز و شخصی
داشتند ؛ لکن به وجود نوری ؛ و نور دیگر مردمان در نور آن بزرگواران مستتر
بود.