مرور

مسئله اینجاست که  در هر انتخاباتی وقتی نتیجه ایی کرم خورده حاصل میشود، اگر رای دهندگان بازگردند و اطلاعات سیاسی خود، کوره راه هایی که اشتباه رفته اند را بررسی کنند دنیا گلستان میشود.
البته به شرطی که بیماری "من در همه حال پرفکت و خوبم" بگذارد و به ما اجازه نقد خویشتن بدهد.

خاصیت کشسانی

درسی که من از این روزها میگیرم اینست، ظرفیت مردم ما بالاتر از این حرف هاست. نگران محاصره ها و تحریم ها نباشید، غصه جنگ را نخورید

مردمی که با هدف دلار هزار تومانی به دلار شیش هزارتومانی رسیدند و جیکشان درنیامد ظرفیت تحمل هر چیزی را دارند.

میشه یعنی اینجوری؟

گله نکن از بد و خوب روزگار

تکان نخور از جایت!

همه بد شدند یا خوب تو خود را باش...

آخر الزمان

بچه های این نسل کار میکنند تا پدر و مادران تربیت شده در فاضلاب لیبرالیسم از خانه بیرونشان نکنند.
اینقدر از مظلومیت والدین نگویید..

نفرین فرزند هم درگیر است

هزارتو

ما از مسیر های مستقیم نمیریم. از طریق گرههای رانویه جهش میکنیم. هر سال عمر ما ممکنه ده سال باشه، ممکنه یه روز


میدونی، دوست دارم یه روز باشه که با رضایت نگات کنم و بگم، تو راست میگفتی و ممنونم

بهت قول میدم سخت نیست

لااقل برای تو


راحت باش...

همین

فردا جمعه ست...

خدایا ما رو بهشون برسون

و اما عده ایی هستن که بروز و ظهور چندانی ندارن و من هر وقت میبینمشون یاد آیه های زیبای والعادیات می افتم...میتازن

خدایا ما رو بفهمون

من هنوزم رمز تنبلی جماعت علی الظاهر مومن رو نفهمیدم..

راه چاره

برای برگردان جامعه به آن شکلی که الله آن را طراحی کرده راهی جز الهی شدن نیست.
بحث اینست که روح باید آنقدر بزرگ شود که در نزدیک ترین حالت به خالق خود قرار بگیرد، چنین روحی توان بازسازی تخریبات طبق مهندسی الهی را دارد، ولاغیر.