من و جهازبرون
چیکار میکنم؟
در حال تهییه جهازم برای نسترن خانم.
و با مسائل مادی و معنوی پیرامونش سرگرمم.
یکی از اولین نکاتی که در رابطه کار خیریه طور نظرم رو به خودش جلب کرد بحث "حرکت " هست.
حرکت چیه؟ اینکه باید اقدام کنی تا کارها جور بشه.
اوایل حدود ۴ تومن توی کارت جمع شد و من هر بار شرمنده مادر نسترن میشدم که خب چیزی دستمون نیست. آخرش خسته شدم و ضروری ترین قلم جهیزیه رو پرسیدم و رفتم که بخرم و بعد از اون بود که مبالغ از دست رفته جبران میشدن. الان ی کارت داریم و ۱۴ تومن!!! قاعدتا طبق حساب کتاب مادی نباید اینطور میشد ولی خب ...
یک نکته ی دیگه ایی که نه تنها در این کار بلکه سایر کارها هم ذهنم رو مشغول میکنه بحث هدفه! من چرا دارم اینکار رو انجام میدم؟
اینکه کلی دلیل هست واضحه توصیه های دینی و دلایل نوع دوستانه. اما من بحثم چیز دیگه اییه
منظورم اینه که خودم به چه علتی دارم اینکار رو میکنم؟
بخاطر عذاب وجدان؟
بخاطر حس غرور کمک به دیگران؟
بخاطر جالب و هیجان انگیز بودن در متن اینطور کارها بودن؟
انگیزه های پنهان و زیرزیرکی در کنار انگیزه های آشکار فکرم رو درگیر کرده.
به خودم میگم اگه یک روزی بفهمم از این دست کارها فقط خستگیش برام مونده و نیت ها صادقانه نبوده چی؟
حال و هوای روح آدم زمان انجام دادن اینطور کارها اصلا چطور باید باشه؟ و از این دست موارد.
........................
پ.ن: برای نسترن دعا کنید تا زودتر شرایط ازدواجش فراهم بشه.
پ.ن ۲: اگه مایل به مشارکت در تهییه جهیزیه هستید هم کامنت خصوصی بذارید که آدرس پیج اینستای مربوطه خدمتتون ارسال بشه :)
ما با چند نفر اقساط وام های ازدواج نیازمندا رو میدیم
یا اقساط خرید لوازم جهیزیه