اختیاری یا اجباری بودن پوشش

دوستی خواسته بود در رابطه با قانون حجاب، اختیاری یا اجباری بودن آن بنویسم. در این رابطه ابتدایی ترین نکته ایی که باید مورد توجه قرار گیرد بحث قوانین است. قانون چیست؟

چه کسی قانون را تعیین میکنند؟ روند شکل گیری قوانین در جامعه به چه صورت است.

شاید علوم اجتماعی دوران ابتدایی قدری در ادامه این بحث به ما کمک کند. قانون قراردادی است که در جامعه منعقد میشود و افراد ملزم به پیروی از آن هستند.

چه کسانی قوانین را تعیین میکنند . خب واضح است خود انسان ها! البته صورت های مختلفی دارد. بنده اعتقاد دارم که قوانین حقیقی و اصلی حیات بشر از سوی پروردگار وضع شده و بواسطه انبیاء به ما رسیده و لزوم اجرایش را آنها بیان کرده اند. یک صورت دیگر هم موجود است. در جوامع مختلف اندیشمندان هر جامعه در حوزه علمی، آموزشی، روانشناسی و ...به نتایجی میرسند و بر طبق این نتایج قواعدی تعیین میکنند. اینگونه میشود که برخی اعمال در جوامع ممنوع است و جریمه به دنبال دارد و اعمال دیگری بلامانع اند. حالا ممکن است کسی باشد که به این مطلب معتقد نباشد که قانون با منشاء الهی صحیح است. یعنی اصلا خدا را قبول نداشته باشد. خب مسئله ایی نیست. حالت دوم را لاجرم قبول دارد. همه ما در شهر یا روستاها زندگی میکنیم و قوانینی بر زندگی ما حاکم است. حتی قبایل بدوی در نقاط ناشناخته قوانین خاص خود را دارند.

فصل مشترک همه قوانین تشخیص فایده و نفع و ایضا لزوم اجرای آن است. یعنی چه؟ یعنی اگر در جامعه ایی تشخیص داده شود سیگارهایی با درصد نیکوتین فلان برای کودکان سرطان زا هستند استعمال آن در مهد کودک ها ممنوع میشود. نفع و ضرر یک داده علمی  توسط دانشمندان جامعه سنجیده میشود و بر اساس اصل ساده نفع و ضرر کاری ممنوع یا لازم میشود. حالا سوال اینجاست که چرا در زمانه ایی که لزوم پوشش و حد حریم کاملا واضح است اندیشمندان جوامع و قانون گذاران دستور به اجرا و انجام آن نمیدهند؟

پوشش و عدم پوشش 3

جمع بندی میکنم.

نه تنها در مسئله حفظ جسم در سرما و گرما بلکه در ارتباط افراد با یکدیگر انسان ها نیاز به پوشش دارند چرا که هر انسان بر انسان های اطراف خود اثر میگذارد و اثر میپذیرد. این اثرات هم در حوزه حفظ حریم شخصیتی و هم بحث حریم جنسی است. در مباحث قبل اثبات کردیم که به چه علت روابط بدون قاعده در حوزه جنسیت مشکل ساز است. حفظ حرمت و شخصیت را هم هر انسان ذاتا درک میکند حال من سوالی دارم آیا در این موارد شکی موجود است؟

پس چرا عمل نمیکنیم؟؟

پوشش یا عدم پوشش 2

...

 

بیایید تصور کنم در ساختمانی که گرما و سرما به تعادل رسیده اند و مشکلی به لحاظ آسیب و ... در آن وجود ندارد. آیا لازم است در این مکان هم انسان ها پوشش داشته باشند؟!

 

خب اینجا پلی بک میزنیم به بحثی دیگر که کاملا بیربط است و تنها ثمره اش هدر دادن وقت ارزشمند شماست.

 روابط جنسی میان انسان ها.

طبیعی است که برای ادامه نسل بشر و هر گونه حیوان دو جنسیتی بر عرصه این کره خاکی به چنین روابطی نیاز است. در بین حیوانات برای این نوع روابط قواعد خاصی فرض شده. برای مثال فصل های ویژه جفت گیری، بحث لانه سازی یا تعیین قلمرو، بحث صفات ثانویه جنسی و برتری های جنسیت ها برای جلب توجه جفت، قواعد جفت گیری و غرایزی که بعضا روابط دو جنس را منحصر به یکدیگر نگاه میدارد. برای مثال شیرهای ماده بعد از اولین جفت گیری تا زمان بدنیا آمدن فرزند تعهدات ویژه ای را انجام میدهند (میتونید راز بقا ببینید) پنگوئن ها، کلاغ ها، کبوتر ها هر کدام قاعده ی خاصی دارند. جریان عنکبوت بیوه سیاه یا جفت گیری مگس ها را هم که در کتاب زیست قدیم آمده بود را سرچ کنید و بخوانید. جانواران عموما از این قواعد تخطی نمیکنند . چرا چون در نسل و بقای آنها ایجاد خطر میکند. در واقع این جانواران رفتارهایی را حفظ میکنند که موجب بهبود، ازدیاد و ارتقاع نسل آنها میشود. حال برویم سراغ انسان. فصل جفت گیری خاصی برای این موجود متصور نیست. و از آنجایی که اهل تفکر است میتواند قواعد خاصی را هم دخیل نکند. این توانایی را دارد متاسفانه، اما باید دید که نباید قاعده ایی را هم رعایت کند؟! یا بایدی در کار هست. در زمان های قدیم در مصر و بعضی کشورهای دیگر ازدواج خواهران و برادران وجود داشت. در شروع امر این اتفاق مشکل خاصی را علی الظاهر به دنبال نداشت اما بعد از چند نسل تولد کودکان ضعیف و بیمار آن روی دیگر این روابط را مشخص میکرد. معروفه که پادشاهان مصری (همه نه) دچار بیماری های عجیب غریبی میشدند و عموما جسم ضعیفی داشتند. نمیدونم اون زمان فهمیدند که کار از کجا بیخ پیدا کرده یا نه. اما بشکرانه پیشرفت علم الان میدونند که با توجه به ژنتیک مشابه خواهر ها و برادرها ترکیب ژنی اینگونه افراد در کوتاه مدت و دراز مدت زیاد جالب نیست .(البته اصلا جالب نیست) شاید بگید که خب بچه دار نشن!! باید گفت که این فقط در بعد ژنتیک قضیه است، ابعاد روحی، روانی و ... هم بماند. اگر هم ما اصل رو بر بچه دار نشدن قرار بدیم که کلا باید قید ادامه حیات بشر رو بزنیم...

 

حالا اینا چه ربطی به پوشش داشت؟؟ هیچی گفتم که میخوام وقتتون رو تلف کنم. اگه تا اینجا بیخیال نشدید بیاید تا بقیه وقتمون رو هم به فنا بدیم.

 

چرا زنان و مردان باید به همدیگر تعهد جنسی داشته باشند. بحث های فیزیولوژیک زیادی مطرحه یکی اینه که باید پدر مادر و نسل انسان ها مشخص باشه تا احیانا خواهر و برادی بدون اطلاع از مشترک بودن پدر و مادر با هم ازدواج نکنند و سیکل معیوبی که در بالا گفته شد رخ نده. مسائل دیگری هم هست این یک قسمت کوچیک بود. زنان و مردانی رابطه سالمی خواهند داشت که علاوه بر صرف رابطه جنسی آرامش ، آسایش و محبت داشته باشند به یکدیگر. نبود هر کدام از این مسائل در روند بوجود آمدن انسان بعدی بسیار موثره. زن و مرد حق ندارند حیات یک انسان ولو بچه خودشون رو در معرض خطر قرار بدن و حتی حق ندارند این آسیب رو به همدیگه برسونن! زن مایل هست که مورد علاقه و تعهد مرد باشه و بلعکس! اینو حتی گوسفندا هم میدونن چه برسه به بشر دو پا. عدم علاقه و تعهد بیماری روانی و جسمی به دنبال داره . نبود محبت و حمایت در زندگی، انسان رو به مسیر افسردگی و دیگر بیماری های روانی و به تبع جسمی میکشونه. حال اگر پای انسان دیگری به این قضیه باز بشه که دیگر هچ! نوع خوراکی ها، حالات روانی، استرس ها، سیستم ژنتیکی و ...که پدر و مادر در معرض اون هستند در شکل گیری اون انسان سوم موثره. هیچ دو انسانی حق ندارند برای امیال شخصی خودشون کودکی که از اونها بوجود میاد رو بیمار کنند. اون بچه قبل از اینکه زاییده دو انسان باشه خودش فرد مستقلی هست و حقوقی داره.

 

 

هنوز هم ربطش رو نگرفتی؟

مهم نیست ...بریم یه سر به سینما بزنیم

 

یک سوال! چرا در فیلم های پورن انسان ها رو برهنه نشون میدن یا چرا در فیلم های هالیوودی صحنه های جنسی غالبا با کم کردن لباس همراهه؟ آیا پوشش انسان ها بر روی افکارشون اثر گذاره؟ یعنی آیا زن و مرد با نوع لباس پوشیدن میتونن بر جنس دیگر اثر بگذارند یا نه؟!

 

جواب این سوال رو بسپاریم به عقل خواننده یا نیاز به بررسی داره؟!

.

پوشش یا عدم پوشش 1

..

بحث پوشش را از دو منظر میتوان بررسی کرد. یک نگاه دینی و دیگری نگاه غیر دینی.

حال هر کدام که به ذائقه شما خوش می آید را دنبال کنید.

 

از منظر غیر دینی اگر بخواهیم نگاه کنیم دلایلی وجود دارد. در ابتدای بحث پوشش متفکران یا غیرمتفکران سوالی را مطرح میکنند آیا انسان همانگونه که زاده شده باید باشد یا امکان تغییر وجود دارد و حسن زندگی آدم به کسب قابلیت ها در زندگی است؟

برای مثال در بحث پوشش عده ایی میگویند که انسان چون برهنه زاده شده باید برهنه هم بماند. خداوند اگر میخواست انسان لباس داشته باشد که او را برهنه نمی آفرید!

اینجا دو سوال مطرح است. اول اینکه آیا اصلا اعتقادی به وجود خدا داریم؟ اگر اعتقاد داریم که تغییر کانال میدهیم و قسمت دوم بحث را دنبال میکنیم. اما اگر نداریم در قالب همین زندگی مادی بحث میکنیم. ما انسان ها بدون لباس، بدون مو (مقدار کم) بدون دندان، بدون توانایی تکلم (فقط ونگ و وونگ) با شنوایی و بینایی ناقص به دنیا می آییم. اگر بخواهم بحث را تخصصی کنم ما حتی در توانایی حس، تعادل، درک از خود و ... بسیار محدودیم در طول زندگی این توانایی ها تکامل میابند و سرتاسر زندگی جنبه های رشد این قابلیت هاست. انسان حتی اگر نخواهد هم لاجرم قد میکشد، زبان باز میکند، دید قوی تر و شنوایی گسترده تری میابد. مگر در حضور عوامل مزاحم مانند بیماری ها. این قسمتی از ویژگی های فیزیولوژیک بدن انسان بود. اما در سایر ویژگی ها هم تغییراتی رخ میدهد. مثلا انسان توانایی خواندن و نوشتن و کسب مهارت های گوناگون در زمینه های شغلی را با زحمت به دست می آورد. حالا کار با نوع فعالیت نداریم اما غالب اینها را در رابطه با انسان رشد میدانیم. حالا سوال اینجاست آیا این ایده که بگوییم انسان باید همان سبک زمان تولدش را حفظ کند درست است یا خیر؟

خب احتمالا درست است دیگر وگرنه گفته نمیشد انسان چون برهنه زاده شده باید برهنه بماند!

 

در جهان مادی مسئله ی دیگری مطرح است. نسبت اعمال. اینکه آیا اعمال به خوب و بد تقسیم میشوند یا خیر . اصلا طبقه بندی خوب و بد وجود دارد؟! اگر معتقدید که خوب و بدی نداریم و اینها توهم است که بفرمایید تا بروییم در لاین بررسی خوب و بد اما اگر قبول دارید حتی در بعد مادی هم خوب و بد داریم پس بیایید به چند مثال از این دست بپردازیم. آیا کشتن یک انسان خوب است یا بد؟ دقت کنید کاملا داریم مادی به قضیه نگاه میکنیم. مثلا اگر کسی بچه شما را بکشد خوب است یا بد؟! اگر شما دلتان بخواهد بچه ی دیگری را بکشید چطور؟! خب بالاخره دلتان خواسته دیگر. عده ایی از آدم ها تلاش میکنند بگویند که خوب و بدی وجو ندارد و این تنها توهمات است اما اگر در حق خود آنها بدی صورت بگیرد مثلا دزدی یا ضرب و شتم، رفتارشان نشان میدهد که از آن حرکت خوششان می آید یا نه. امتحانش مجانیه این حرکت رو برید و واکنششون رو نگاه کنید. حالا اگر یک قاتل جانی وجود داشته باشد که بدون علت و تنها از سر تفریح آدم بکشد و آنقدر بکشد که جمعیت زمین رو به انقراض برود آیا کشتن این قاتل خوب است یا بد؟ بیایید فرض کنیم زندان و جریمه و ... و تربیت هم در این انسان اثر گذار نیست. حالا کشتنش خوب است یا بد؟ در نگاه مادی اعمالی که برای انسان ضرر جسمی یا روحی داشته باشند بد تلقی میشوند و اعمالی که مفید باشند خوب. مثلا آتش زدن جنگل بد است. آلوده کردن آب بد است...از بین بردن حیوانات بد است. البته مواردی هم پیش میاید که بد نمیدانیم. مثلا اگر از درخت میز و صندلی بسازیم اصلا بد نمیدانیم و استفاده میکنیم و حالش را میبریم. باید دقت کرد همین استفاده از طبیعت هم اگر در حد نیاز و کنترل نشده باشد بد است. مثلا من انسان که با مقداری پنبه یا الیاف دیگر و پشم گوسفند کارم راه می افتد اگر راه به راه روباه بکشم کارم بد است. چون آن حیوان را به مرز نابودی میبرم. اثرات متعدد جانبی آن بر بوم یک ناحیه هم بماند که اهالی محیط زیست واقفند. اما گوسفند را خودم کنترل شده نگاه میدارم، جمعیتی ایجاد میکنم از گوسفندان و با در نظر گرفتن تعداد و تعادل استفاده میکنم و این ایرادی ندارد. تمام جانواران در پهنه زمین به این صورت زیست میکنند. به اندازه شکار میکنند و شکار میشوند و تعادل چرخه حیات باقی میماند. پس این استفاده نیست که بد است عدم تعادل در استفاده است. خب تا حدی خوب و بد از بعد مادی مطرح شد.

 

حال برویم سراغ بحث بیربط پوشش. طبیعی است که انسان به پوشش نیاز دارد. پوشش باعث حفط انسان از سرما و گرما میشود، مانع از آلوده شدن و آسیب های فیزیکی و مواردی از این دست میشود (درس های کلاس اول ابتدایی) خب تا اینجایش را همه قبول داریم اما لزوم پوشش در مقابل انسان های دیگر را چطور؟ آیا چنین چیزی نیاز است؟

.

طرح های بی سر و ته 2

..

من یک شاگرد ساده ام. قدری پیرامون طرح و برنامه ریزی در سطح دستگاه ها و سازمان ها مطالعه داشته ام. شاید آشپز نباشم اما آنقدر میدانم که یک غذا بی مایه است یا در پخت آن اندیشه و حکمتی به کار رفته است.

گاهی در عرصه های مختلف فرهنگی مسئولیت هایی پیشنهاد میشود. که غالبا  قرار گرفتن در برنامه و طرحی از پیش تعیین شده است. طرحی که یقین داری غلط است و نادرست آن بر درست اش میچربد. با ورود به طرح و اندکی بررسی میبینی که افراد در حال تایپ گزارش کار ، فاکتورسازی، عکس های تقلبی و ...اند و  نه اینکه آدم های بدی باشند نه! اتفاقا خیلی هم خوب اند اما جرئت اینکه بگویند این کار نمیشود و آجر اولش را کج گذاشته اند را ندارند. بیم از کار برکنار و مورد تمسخر واقع شدن هست.

و خیلی ترس های دیگر.

 

اینجور مواقع خیلی محترمانه به فرمانده یا مدیریت کار عرض میکنم که فلان جا مشکل دارد. مثال بزنم : برنامه ایی در حوزه جنگ نرم را تدارک دیده اند. طرح برای تمام استان های کشور به صورت یکسان ارسال شده و همه نهاد ها به صورت مشابه ضمانت اجرا دارند. یک  گوشه کار اینست که در همین شهر کوچک ما خرم آباد 8 تیم سایبری متشکل از انیمیشن ساز، مستند ساز؛ طراح پوستر و ...گرد هم آیند. دقت کنید 8 تیم با تمام مخلفات در خرم آبادی که به سختی طراح پوستر کاربلد صاحب ایده یافت میشود. حال شما بعنوان یک مدیر جزء خودت را حلق آویز کن که چنین چیزی نداریم و اساسا گزاره مورد نظر نر است. مدیر بالادستی تو نمیپذیرد یا نمیخواهد که بپذیرد که الا و لله شما باید گاو مذکور را بدوشی. شاید او هم از بالادست خود به جبر مامور است. شاید غرور طایفه ایی به او اجازه نمیدهد به مدیریت کل چنین گزارش کند. شاید هم کهنه سربازی است به جامانده از عصر آهن که جنبش نرم را با چکش قصد هدایت دارد . نمیدانم مسئله کجاست. مسئله ایی که هر روز و ساعت با آن درگیرم و نمیدانم به کدام گوشه ی طره پرچینش سنجاق زنم. شاید اگر طراح بخشنامه تفاوت های اقلیمی، امکانات و ... را در نظر میگرفت برای چنین موقعیتی فرصت آموزشی دو ساله لحاظ میکرد تا نیروی دوره دیده جهت اجرای طرح تربیت شود اما چه چاره که طرح یکیست و بخشنامه یکی و خدا یکی!



و اگر این آخری دوتا بشود قطعا طرح همانست و یکی باقی خواهد ماند!!!

.

طرح های بی سر و ته!

 

تاکنون با خود فکر کرده ایدد طرح های عریض و طویل کشوری و لشکری چرا راه به جایی نمیبرند؟

و اگر  هم راه ببرند نتیجه قابل اندازه گیری و مشخصی بدست نمیدهند؟

یک در میلیون اگر نتیجه ایی هم در کار بود بازده لازم را نخواهد داشت....

شاید این سوال خیلی ها باشد اما برای همان خیلی ها زیاد مهم نیست. طرح است دیگر، همین باید باشد...مگر طور دیگری میشود و قس علی هذا

انگار کنید مدیر الف فردا روزی از خواب برمیخیزد و از دلپیچه عنان میگسلاند!! بعد میرود و طرح مبارزه با دل درد کشوری را اتود میزند. شاید فکر کنید این شوخی است یا کاتب گردن شکسته قصد طنز دارد . اما خیر چنین نیست و واقعیت هم این است که گفتم. اینکه میبینید یکباره برنامه ایی چون طرح پایش سلامت فلان یا طرح پوشش زنان سرپرست خانوار و یا طرح کاهش ساعات کار زنان کلید میخورد باید دلایل اینچنینی را عامل آن دانست. ممکن است دقیقا اینگونه نباشند اما با اختلاف کم همین است که گفتم. مثال واقعی تری ارائه میکنم. فرض کنید نزدیک انتخابات مجلس است و مسئولی نیاز به جلب آرای مردم دارد. یک بررسی میدانی نشان میدهد رای جامعه زنان عموما بی هدف است و جهت خاصی ندارد، طرحی حاصلخیز جهت حمایت از بانوان کلید میخورد و ... میشود آنچه باید.

 

یک پله بالاتر برویم مسئولی یافت شده دغدغه مند. آن هم دغدغه دین و دنیا با هم! نمیدانم از کجا و تحت چه ضربه ایی شما بدانید که عالم دهر زاییده ایشان را حدودا در پنج دهه پیش و در حال حاضر نان میخورد به همت مهر و انگشتر و ریش!

بگذریم ایشان میخواهند نیروی مومن تربیت کنند، برای چه؟! احتمالا برای افزایش حجم کاری ملک دست راستی، می آیند و برنامه میچینند که در سراسر کشور حلقات فلان و ذوزنقه بهمان و لوزی و مربع جات به تعداد کافی و وافی دایر نمایید کین قافله عزم عرش خدا دارد...بخشنامه و بروشور و ابلاغیه و ضمیمه و بودجه ...صدق الله العلی العظیم

.

 

چوان و پیر و کودک روزها، ماه ها و سال ها عمرشان را میگذارند و روزگار بدین نمت طی میشود. چنان که سیل گزارشات و بخشنامه ها و انبوه همایش و تقدیر و تشکرات دیده جملگی بربستندی و ندانستند کی و کجا ملک الموت جانب خرشان را چسبیده و آن دیگران نکیرو منکر علیهما السلام فریاد کنند و که من ربک و این حقیر همچنان لاینقطع نشخوار میکند بخشنامه دویست هزار و چهارصدو نود یک واصله از ...ارسالی به ... جهت تدوین ایفای نقوش اهالی مهرگستران خرم دره...

ملالی نیست اگر کف بر لب آورده ایی و نشتر در رگ بی اثر است، یادآر از پایان نامه ی کافی نتی خود یاد آر...

.