زندگی روی دور تند
یکی از دلایل تشدید یا وقوع اضطراب انجام سریع کارهاست. تند غذا خوردن، با سرعت تایپ کردن، سریع راه رفتن، حل سرعتی مسائل ریاضی...
همه ی اینها اضطراب و استرس رو بالا میبره.
چرا؟ چون سیستم عصبی رو آموخته میکنه که با سرعت پیام رسانی رو انجام بده.
بالا رفتن سرعت پیام رسانی چیز بدی نیست و گاهی لازمه مثلا وقتی انسان با خطر مواجه میشه اما دائمی شدن این حالت انسان رو در شرایط تعقیب و گریز تثبیت میکنه. که در این شرایط ترشح هورمون ها، تپش قلب، سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک در فرم اضطرابی خودش کار میکنه.
حالا ما برای پیشرفت و رشد چه کاری انجام میدیم؟ برای مثال فرزندمون رو میفرستیم کلاس ریاضی نوین تا جمع و تفریق سرعتی ریاضی رو یاد بگیره، در ذهن خودمون داریم کمکش میکنیم اما در واقع از عمر مفید و شرایط مطلوب روحی و جسمیش کم میکنیم.
یا اینکه فکر میکنیم رسیدن رزق و روزی به سرعت کار کردن ما بستگی داره و وارد چرخه ی دویدن های بیحاصل میشیم..
مهمه که سرعت حرکت و زمان سکون و مراقبه ی آدم تنظیم باشه.
اینکه عادت کنیم ویس ها رو روی سرعت 2x گوش کنیم هم کار بدیه ؟ :))