اثر سوء رفتارهای ما بر نسل بعدی
سه شنبه, ۲۲ خرداد ۱۴۰۳، ۱۰:۴۱ ق.ظ
دیروز سه تا مریض داشتم که هر سه تا عوارض شبه اتیسم و درخود ماندگی داشتن.
علت درگیری هر سه تا هم این بود که مادرشون از سن پایین گوشی دستشون داده، یا جلوی تلویزیون نشونده و حالا نزدیک ۵ الی ۶ سال درمان متمرکز نیاز دارن که برگردن به سطح ذهنی یک بچه معمولی
گرچه پیشگیری بهتر از درمانه اما خب معمولا کمتر والدی این مسئله رو میپذیره که گوشی و تلویزیون برای بچه ضرر داره و با توجیه " خب همه دارن استفاده میکنن" به توصیه ها پوزخندی میزنه و رد میشه.
گاهی فکر میکنم برای نجات بچه ها باید برای بزرگترها دوره های رفتار درمانی برگزار بشه. چون عمده آسیبی که در این حیطه به بچه ها میرسه از سمت عادت های ناروا و تنبلی های بزرگترهاست
سلام
باور کنید یه بخش زیادیش اجباره:( هر مهمونی ای که میریم همه بچه ها مشغول گوشی ان، من خیلی تلاش میکنم سمت گوشی و تلویزیون نره دخترم ، باباش هم واقعا فشار زیادی رو تحمل میکنه که از استراحت خودش بزنه و بازی کنه باهاش ، ولی بازم ... حد مشخصی داره ضررش؟ یعنی مثلا تعداد ساعت مجاز مشخص در روز ؟
مصیبت این روش جدید آموزش زبانه که میگه از شش ماهگی برای بچه کوکوملون بذارید:/ وای که چقدر سرعتش بالاست، رنگاش شلوغه و هیجانش واقعا مناسب این سن نیست