پرفسور تره لاونی

نشستم توی آشپزخونه با چهره ی قورباغه در قوری دارم کنجد میخورم و منتظرم آب کتری جوش بیاد تا فلاسکمو پر کنم، خانم والده همونطور که دارن رد میشن اظهار میکنن: چند وقتیه همه جا ساکته با کمبود هیجان روبه رو شدیم..

به کنجد های ته ظرف خیره میشم و با قیافه اسطخودوس له شده میگم مامان جان بذار دو تا نفس بکشیم حالا...

 میام بالا ایتا رو باز میکنم: حمله به سفارت آذربایجان.

حس ششم؟! برای عزیز ما شوخی بیش نیست.