فَاسْأَلُونی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونی
احتمالا با جمله ایی که در تیتر آورده شده همگی آشنایید که کلام مولاست.
گفته میشه که در تاریخ بعضی خواستن با تقلید ناشیانه از این جمله خودی نشون بدن.
از جمله این افراد فردی بوده به نام ابن جوزی دانشمند معروف قرن ششم.
ایشون روزی بالای منبر این کلام رو میگن
خوندن ماجرا به لحن کتابی زیبا تره:
«ابن جوزى» (دانشمند معروف قرن ششم) روزى بر منبر همین جمله «سَلوُنِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی» را در برابر مردم گفت، ناگهان زنى از میان جمعیت برخاست رو به سوى او کرده گفت: «در روایات آمده که على(علیه السلام) در یک شب براى مراسم کفن و دفن سلمان فارسى به مدائن آمد و بلافاصله بازگشت» ابن جوزى گفت: «آرى چنین روایتى نقل شده است».
زن گفت «این را هم مى دانیم که جنازه عثمان که در نزدیکى امام بود سه روز در مزابل افتاده بود و على(علیه السلام) کارى نکرد» ابن جوزى گفت: «آرى! چنین بوده است» زن گفت: «باید یکى از این دو کار اشتباه باشد» -در واقع زن مى خواست اعتقاد ابن جوزى را در مورد عثمان تخطئه کند- ابن جوزى از پاسخ فرو ماند و تنها به این قناعت کرد که به آن زن گفت: «اگر بدون اجازه همسرت از خانه بیرون آمدى لعنت خدا بر تو باد و اگر با اجازه شوهرت بود لعنت خدا بر او باد!» زن با خون سردى گفت: «بگو ببینم خارج شدن عایشه براى جنگ با على(علیه السلام) به اذن پیامبر بود، یا بدون آن!» (اشاره به اینکه پیامبر اکرم از قبل پیش بینى کرده بود و او را نهى فرمود.) ابن جوزى خاموش ماند و قدرت بر پاسخ نداشت...
