محرم و خطاهای شناختی
خوبه که توی این روزها اینجور نباشیم که هر کسی رو دیدیم بگیم:
فکر کردی خیلی خوبی برای امام حسین(ع) سینه میزنی؟ اگه راست میگی گوشه کج کلاهت رو درست کن...
اگه راست میگی احترام بزرگترت رو نگهدار
اگه راست میگی کار اداری مردم رو راه بنداز
اگه راست میگی ماشینت رو درست پارک کن سد راه مردم نشه
همه ی ما عیب هایی داریم، اینکه محبت امام رو با این عیب ها زیر سوال ببریم قطعا اون ادم هدایت نمیشه
کاش بذاریم محبت کار خودشو بکنه، نه ما بخاطر هوای نفس خودمون، له کنیم قلب اون آدمی رو که شاید به اندازه سرسوزنی نور درش روشن شده،
جریان محبت در نهایت به سمت اصلاح میره، اما ظرف ها متفاوته، ظرفیت ها متفاوته...
اگر رفتاری آزارمون میده، میشه همون رفتار رو محترمانه تذکر داد
متأسفانه باید بگم تفکر غلط امثال شما باعث شده که علت قیام امام حسین به چشم نیاد و مکتب امام حسین که مکتب خون و شمشیر و دفاع از حق و بر پایی سنت حسنه است، تیدیل به یه مکتب مسیحی مسلک و گاندی نما بشه که : بله قراره عشق به حسین داشته باشیم و تمام. و مهم نیست که حرف حق رو بزنیم و نسبت به دزدیهای کلان در کشور و یا کاهلی ما مردم در مسئولیتهای کوچیک خودمون اصلاحی ایجاد کنیم و این هیچ ربطی به قیام امام حسین نداره. و اصلا قیام امام حسین قیام اصلاح نبوده بلکه همینکه محب امام حسین باشی کافیه
بله باید با مهربانی گفت، این رو میپذیرم اما باقیش رو نه