مرتبه

.

ماکه رندان هیچ پردازیم

عقل خود را به هیچ می بازیم

هرکه فهمید ما نظربازیم

منطقی تر به ما خیانت کرد

 

بی کسی درد نیست، مرتبه است

هر دو را ناگزیر بخشیدم

پشت من دشمنی که صفحه گذاشت

دوستی که مرا ((قضاوت)) کرد

 

از چه بنویسم؟ از تو یا مردم؟

قصه اینجاست هردو درد من اند

جرم حلاج هم همین ها بود

عشق را قاطی سیاست کرد

 

"دوست دارم به قبل برگردیم

بدترین جای شعر، تنهایی ست..."