دلم میخواهد گاهی..

با همین سادگی، بروم پی گوسفند ها

و تمام غصه ام پیدا کردن علف های تازه باشد

برایشان

مواظب آن یکی باشم که تا چند روز دیگر بچه اش میشود

و پارچه پیچش کنم..

و آن بره ای را که تازه به دنیا آمده 

تووی خورجین روی دوشم بیندازم

در سراشیبی ها..

عصرها زیر یک درخت بلوط کنارشان..

لم بدهم زیر سایه

و

نــــــــی

که بلد نیستم بزنم، شاید آواز برایشان ..

غروب ها ..

وقت برگشتن به ده و غروب آفتاب

پشت کنم به مغرب و با لهجه ی لری بگویم:

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا..

و گوسفندها دانه دانه اشک بریزند و با من دعا کنند

که کی بشود یکیشان را بفروشم  و

...