تابستان است و حال جهاد نداریم!...

"والله الله فی الجهاد بااموالکم و انفسکم و السنتکم فی سبیل الله".. مبادا جهاد در راه خدا با مال و جان و زبان ترک کنید.

این جهاد، همان جهادی است که امت اسلامی تا آن را داشت ملت نمونه دنیا بود و وقتی آن را از دست داد ذلیل شد .

نویسندگان مسیحی در انجیلشان از قول مسیح نقل کرده ان که "اگر کسی به این طرف صورتت سیلی زد، آن طرف را جلو بیار" یعنی که "ما اصلا اهل جنگ نیستیم و اهل صلح و سازش مطلق و مهربانی هستیم" – این شعارهایشان است. هنوز هم میگویند. هنوز هم از روو نرفته اند شروع کردند به مسلمانان طعن زدن که  "شما اهل جهادید. شما اهل جنگید. شما اهل شمشیرید. شما اهل خونریزی هستید"  آن قدر گفتند و گفتند که مسلمانان را از روو بردند!

آن وقت نویسندگان و دانشمندان مسلمان گفتند که  "ما جهاد نداریم! در حقیقت جهاد ما دفاع است!"  خدای متعال میگوید  "جهاد کن!" دانشمند مسلمان میگوید :  "جهاد دفاع است!"  خدا میگوید:  «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا لَقیتُمُ الَّذینَ کَفَرُوا زَحْفاً فَلا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبارَ- الانفال 15»  به اینها پشت نکنید با اینها مقاتله کنید:   «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذینَ یَلُونَکُمْ مِنَ الْکُفَّارِ وَ لْیَجِدُوا فیکُمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ التوبه 123».  نویسنده ی مسلمان میگوید :   "جهاد فی السبیل الله جهاد نیست. تهاجمی نیست، تدافعی است!"  این همه عکس العمل تبلیغات مسیحیان است که از بس اسم صلح و سازش را آوردند و گفتند جنگ و شمشیر کشی بد است و به کسی حمله نکنید ؛ مسلمانان اهل جهاد و عزتمند را خانه نشین کردند. آن وقت خود آن آقایان اهل صلح هرجا توانستند دمار از روزگار مسلمانان درآوردند!  کسانی که امروز در بوسنی هرزگوین و در حرم ابراهیمی –مسجد خلیل الرحمن – در فلسطین اشغالی به کشتار مسلمانان کمر بسته اند همان ها هستند که از اروپا و آمریکا آمدند.

همین اروپایی ها و آمریکایی ها و غربی هایی هستند که یک عمر با مسلمانان سر و کله زدند که " شما اهل جهادید، جهاد بد است" . آن وقت از جنگ های صلیبی به این طرف مسیحیان به یک نحو و آنهای دیگر هم نحوی هر چه توانستند با مسلمانان مبارزه کردند و جنگیدند و کشتند.

داستان این وقایع را ما نباید اینجا بگوییم. خلاصه، داستان عجیبی است! کسی که تاریخ بخواند و کسی که تاریخ را بداند از شرح چنین وقایعی خون میگرید...هم به خاطر ظلم ها، هم به خاطر دورویی ها. این همه دم از صلح بزنند و این همه شمشیر و خنجر پنهان و آشکار داشته باشند.

 بیانات در خطبه های نماز جمعه تهران سیزدهم اسفندماه سال هفتاد و دو

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------

أنارستان نوشت 1:

از نکات این بیان توجه به کلمات الهی و معنای حقیقی آن است. باید دقت شود که معانی و مبانی اسلام خلط نشود. مثلا" یکنفر آمد گفت بلفرض اینجایی که اسلام شما گفته مطابق میل ما نیست یا به عرف جامعه نمیخورد یا سنگین است و یا هر چیز دیگر. ما نباید پا پس بکشیم! در آیات ابتدایی سوره بقره آمده که کسانی که به غیب ایمان دارند و کسانی که به آنچه از جانب ما نازل شده است ایمان دارند.

اگر ما به قرآن و آنچه در آن است ایمان داشته باشیم هر چه را گفته باید بپذیریم چه گوارایمان باشد چه نباشد. اگر اینطور نشود یک زمانی میرسد که میچشیم با گوشت و پوست و اسخوان که آنچه قرآن گفته بود درست بود و از قبل نپذیرفتن آن ما چه ضررها که نکشیدیم. مثل همین قضیه ی جهاد و استخراج معنای دفاع از آن.

أنارستان نوشت 2:

چرا ما باید درهای کشورمان را به روی دشمنان قسم خورده باز کنیم؟ دشمنانی که میدانیم برای نابود کردنمان لحظه ای از پا نمی نشینند! دشمنانی که از بدو ورودشان با پوشیدن شلوار گل گلی و در آوردن روسری و پوشیدن سایر لباس های خارج از عرف دیپلماسی به اعتقادات ما دهن کجی میکنند و حتی قواعد پوشیدن لباسهای رسمی در سراسر دنیا را رعایت نمینمایند.

أنارستان نوشت 3:

بنده به این امر آگاهم که داشتن رابطه با دنیا خوب است ولی به این مسئله یقین دارم که روابط تعریف نشده در هر ارتباطی عواقب ناگواری خواهد داشت.

أنارستان نوشت 4:

طراحی برنامه ها از سوی غرب برای ایران غالبا" 10 ساله است؛ نمونه اش 1378، 1388 و ...1398؟؟!

بیایید خوش بین باشیم و دست به دعا برداریم که این روابط برای فتنه ی بعدی در سال 1398 نباشد..و از خدا بخواهیم اگر اتفاقی افتاد همانطور که قوم حضرت موسی علیه السلام به ایشان گفتند ما هم از خدا بخواهیم خودش حلش کنه!

أنارستان 5: چه خوش گفتند ، که آزموده را آزمودن خطاست!

                و مسلمان دوبار از یک سوراخ گزیده نمیشود!!