قلبم می ژه!

خوبیاران علیا.. حالشان خوب است و کسی زخمی نشده.

پشته کبود...هم کم احساس کرده اند زلزله را و چیزی نشده.

بچه های روستای "انجاب" هم حالشان خوب است و فقط خیلی ترسیده اند...



خدایا ممنونم که داغ بچه های سرفیروز آباد کرمانشاه را روی دلمان نگذاشتی. دلم میخواهد باز هم زنگ بزنم و احوالشان را بپرسم، روستاهای دیگر را بیخبرم، اما جرئتش را ندارم...لطفا" برای همه شان دعا کنید.

برای دل های عزیز از دست داده. برای صبوری مردم و ملت...برای دل های از هم گسیخته ایی که تازه توی همچین اتفاقاتی به یاد یکدگر می افتند!
مرگ سخت است، بلا سنگین است، بدتر از آن بار گناه و مرگ روح است که خدا نخواهد..نخواهد...نخواهد...برای هیچکس..

از دسته چرا های درونی!

ما چرا مینویسیم؟!

برای تخلیه؟

برای خودنمایی؟

برای جلب توجه؟

...