قفس

...
آن کس که کوه غم به دل عاشقان گذاشت
ماندم چرا اجازه ی آتشفشان نداد

با ما چه کرد عشق که صد بار قلبمان
تا پای مرگ رفت ولی باز جان نداد

بر کام بازمانده ی رندان تشنه لب
دستان مرگ جز قدحی شوکران نداد

...