روزهای ملال انگیز
شنبه, ۲۵ آذر ۱۳۹۶، ۰۶:۰۰ ب.ظ
من نشسته ام،
آقا و خانم معلول هم رو به رویم.
شوهر به حرف هایم گوش میدهد و میگوید درمان که افاقه نکرد، از خدا میخواهم یا مرا بکشد یا او را!
زن واکنش خاصی نشان نمیدهد.
به اندازه یک کوه مجموعه ایی از عواطف مختلف را قورت میدهم تا دوباره دانسته ها را تکرار کنم و ناامیدی را از دوش خانواده بردارم؟؟!
نه! اصلا" چنین کاری نمیتوانم بکنم...
قدری شکر در خلیج اندوه مرد میریزم با پس زمینه فکری کاچی به از هیچی!!
