#سه

.🔹 دلم گرفته..
عکس برادر محسن را گذاشته ام روی دسکتاپ و هر روز نگاهش میکنم. بعضی روزها حواسم نیست و فقط چشمم گذری میبیند.
بعضی روزها نگاه میکنم و حرص میخورم و شاید یک کوچولو هم حسادت..
بعضی روزها هم بغض میکنم و میگویم آقا محسن خب دبگه باید چیکار کنم؟!

بعدش هم دو تا نقطه روی کاغذ میکشم. نقطه اول را با خطی به نقطه دوم وصل میکنم . زیر یکیشان نوشته ام جهادی و زیر آن یکی شهادت....

بعد مینشینم و فکر میکنم که چند هزار معادله نقطه اول را به دومی میرساند..
فرمولش چیست؟
آقا محسن، حتما" شما ریاضی ات خیلی خوب بوده که در 25 سالگی به این فرمول رسیدی. من که هر روز کارم نقطه بازی است و به جایی نمیرسم. د آخه رفیق نیمه راه یک تقلب هم برای امثال من مینوشتی، که اینطور خجل و بی آبرو نشوم. که کارم گیر این اتاق و آن اتاق بشود برای یک نمره ناقابل.....از اتاق حسرت به اتاق غبطه
از اتاق عبادت به اتاق جهد
تازه هیچ کدامشان هم روی خوش نشان نمیدهند.

از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان گاهی تویی راهروهای پر پیچ و خم گم میشوم، آن وقت است که سر از اتاق های حرص و طمع و چشم و هم چشمی در میاورم و کلا" همه چیز یادم میرود. مگر عنایتی از نوع نگاه تو بشود و برق ماهتاب چهره ایی حسینی نقش آن همه زرق و برق را زایل کند.
گاهی میترسم نکند یک روز برای ابد توی یکی از این اتاق ها گیر بیفتم و ...

*

🔸 دقیق میشوم به آن عکسی که با پیراهن طوسی توی جهادی انداخته یی. دقت میکنم کشف کنم که چه چیز در نگاهت هست؟  از همان موقع معادله را حل کرده بودی و دلت قرص بود یا هنوز دنبال جواب میگشتی؟
بعد میروم سراغ روستا...با خودم میگویم نکند آقا محسن قصه ی ما هم تقلب کرده باشد🤔...از کجا معلوم، شاید فرمول معادله را از خطوط دست های پیرمردی که صبح ها گوشه حیاط گردوها را پوست میکند کش رفته باشی. شاید از خطوط خنده چهره ی آن کودکی که روی دوشت سوار کردی.
آقا محسن راستش را بگو..کدامش بود؟

اصلا" نکند معادله را از خطوط سفید همان جاده ایی که تو را به هیات میرساند کپی زده باشی. همان هیاتی که بعد از یک روز سخت کاری کیلومتر ها رانندگی میکردی تا برسی و آن پشت مشت های هیات کفش ها را جفت کنی!؟

نمیتوانم رد بگیرم! نمیدانم کجاها رفتی، منی که یک معادله خط ساده ی 90 کیلومتری از نجف تا کربلا را نمیتوانم حل کنم و هر بار یک جوری لنگ میزنم که راهم نمیدهند، چطور میخواهم معادله خطی از دنیا به ابدیت را کشف کنم.


*

🔹 دنیایم پر از خط شده است، خط درد بر چهره ی پیرزنی که توان نشستن بر زانو برای نماز را ندارد و اشک میریزد...خط لوله آب انارک که هنوز رسم نشده...خط اشک بر صورت گرد و غبار گرفته ی پیرمرد 80 ساله که نمتوانم برایش کاری بکنم. خطوط منظم گلزار شهدایی که سال به سال میگذرد و سری نمیزنم.خط همان قرآنی که توی طاقچه مانده و من فقط بلدم از رویش روخوانی کنم و اجرایش را گذاشته ام برای نمیدانم کی!و خطوط وصیت نامه ی شهیدی که نوشته بود شیعه به دنیا آمدیم که موثر در تحقق ظهور مولا باشیم...

راستی میله های زندان هم خط محسوب میشوند؟ توی خطوط نفسم گیر کرده ام آقا محسن، دشمن دارد خط را میگیرد و من هنوز پی نقطه و خط بازیم! سید آوینی میگوید یحتمل این تهاجم ها به قوت اهل انقلاب منجر میشود اما من بدجوری میترسم که پایان این امتحان جای نمره تر و تمیز یک برگه با کلی خط قرمز تحویل بگیرم.

آقا محسن تو را به تک تک لحظاتی که دادی روی گلویت خطوط قرمز یکشند تا برگه ات پاک و طیب بماند یک درنگ هم نزد مولایت از ما یاد کن، زمین لم بزرع آباد کردن میخواهد. این را باید از دل آن همه جهادی که رفته ایی فهمیده باشی...🌹


***
#سه..