از سری خواستگاری های باطل شده

 

جلسه ی آشنایی است تویی حیاط امامزاده ایی که صدا به صدا نمیرسد.

روی فرش نشسته اییم، کفش هایمان توی پلاستیک کنار دستمان است.

از مبانی تکوینی و تشریعی خانواده تا رمز رسیدن به فناء فی الله صحبت میکنیم و هیچگونه تفاوتی در ایده و اندیشه مشاهده نمیشود.

یکساعتی میگذرد و وقت رفتن میشود، کمی جا به جا میشوم تا خون به پای خواب رفته ام برسد. کیسه نایلونی حاوی کفشم مشخص میشود.

پوتین های قهوه ای تیمبرلند فوق پیشرفته من!

 

نگاه عمیقی به کفش ها می اندازد 😐